Rania en Mikou


Hey hallo, 

Mag ik mij even voorstellen.. Ik ben Rania een blauwvoorhoofd Amazon en sinds kort ben ik samen met mijn vriendin Mikou een grijze roodstaart geadopteerd. Wij moeten natuurlijk nog erg wennen maar ze zeggen dat we het toch al goed doen, maar spannend vinden we het nog wel hoor. Vooral ik (Rania) vind het nog erg spannend terwijl Mikou al langzaam op ontdekkingstocht gaat verblijf ik nog liever dicht en veilig bij mijn kooi. Soms trek ik wel eens de stoute veren aan en ga ik voorzichtig op ontdekking, maar wel zo dat ik altijd weer snel veilig terug naar mijn vertrouwde kooi kan gaan. Wanneer ik een beetje zenuwachtig wordt begin ik hallo prrrr hallo prrrr te roepen en dans dan een beetje op en neer. Wanneer iemand te snel met zijn handen richting mij komt dan bijt ik als een piranha om mij heen, maar ik begrijp nu de reactie niet zo goed want nu zeggen ze geen auw en trekken ze niet terug... Dus vertel ik ze zelf wel even dat wanneer ik bijt dit auw betekend. Rare mensen ook want bijten hoort gewoon auw te beteken hoor.. Ik doe dan ook mijn best om ze dat uit te leggen en neem dan zelf de benen maar schijnbaar snappen ze het niet..? Zo af en toe wanneer er voor mij geen spanning is vind ik het wel heel fijn als ze over mijn kopje kriebelen en lekkers pak ik natuurlijk wel heel voorzichtig want dat krijg ik wel graag. Mikou vind ik op dit moment maar een gekke vogel hoor.. Ik snap niet dat zij zo snel al erbij gaat zitten, ook imiteert ze al goed de geluiden en stemmen van iedereen. Als ze gekriebeld wilt worden dan gaat ze haar kriebels wel halen. Oh en ze is echt een mannen gek daar heeft ze duidelijk een zwak voor. Wel is Mikou nog wat kaal op haar buikje en hopen ze dat haar veertjes daar weer gauw mogen terug komen. Ze zeiden ook dan Mikou een moeilijke eter zou zijn maar daar is op dit moment weinig van te merken. Het eten dat ze ons hier aanbieden eet ze anders erg goed op (ik ook hoor mits ik mij wel ontspannen genoeg voel) en het verse eten probeert ze ook, al vind ze dat wel nog allemaal een beetje vreemd. De Edel des huizes laat ons wel goed zien dat het allemaal veilig en eetbaar is, want hij eet werkelijk alles met smaak. Gelukkig staat hij niet pal naast ons want anders zagen onze plekjes er net zo uit als die van hem.. Pfff knoeien dat kan hij wel ik begrijp in ieder geval wel waar hij zijn naam aan te danken heeft.